Κραυγή, Henri Michaux

Το καλαγκάθι είναι φρικτό μαρτύριο. Όμως αυτό που μ'έκανε ακόμη πιο πολύ να υποφέρω, ήταν που δε μπορούσα πια να φωνάξω. Καθότι ήμουν σε ξενοδοχείο. Η νύχτα είχε μόλις πέσει κι η κάμαρά μου ήταν στριμωγμένη ανάμεσα σε δύο άλλες όπου κοιμόταν κόσμος.
Βάλθηκα λοιπόν, να βγάζω απ' το κρανίο μου τεράστια τύμπανα, χάλκινα πνευστά και ένα όργανο που δυνατότερα κι από τις χορδοσύριγγες ηχούσε. Και εκμεταλλευόμενος τη δύναμη τη φοβερή που μού' δινε ο πυρετός, έφτιαξα μ' αυτά μια εκκωφαντική ορχήστρα. Τα πάντα έτρεμαν από τους κραδασμούς.
Τότε, σίγουρος πια ότι δε θ΄ακουγόταν η φωνή μου μέσα σ' αυτό το πανδαιμόνιο, άρχισα να ουρλιάζω επί ώρες, και κατάφερα, σιγά σιγά, να ανακουφιστώ.

Kατακόρυφη Ποίηση, Roberto Juarroz, μτφ Αργύρης Χιόνης

Μια γραφή που αντέχει στην κακοκαιρία
που μπορεί να διαβαστεί
κάτω απ' τον ήλιο ή τη βροχή
κάτω απ' τη νύχτα ή την κραυγή
κάτω απ' το χρόνο το γυμνό


Μια γραφή που αντέχει στο άπειρο
στις ρωγμές που ανοίγουν σαν την πάσπαλη
στην ανίλεη ανάγνωση των θεών
στην αναλφάβητη ανάγνωση της ερήμου


Μια γραφή που αντιστέκεται
στην ολική κακοκαιρία
Μια γραφή που μπορεί να διαβαστεί
μέχρι και μες στο θάνατο